در دل شب، پین باهیس، قدیمی ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با حرکاتی که عمیق است، پین باهیس حیات را در تاریکی. آواز سازهای قدیمی در تاریک رقص، شاعرانه می شود.
سرای از دلنوشته ها پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. زیبایی این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی راز بماند.
کمی از انسان ها مهارت را دارند که این عواطف را به روشنایی تبدیل کنند و با آن هنر بسازند.
- ولی
واقعا| اکثر انسان ها بدانند چطور با این انبار فعالیت کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلام شکسته و آرزوهای خوابیده
زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که روشنیِ را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای زخم به میلیون قطعه تکه می روند. هر درد یک سفر است که در این روز گفته می شود.
- هرگاه
تار عنکبوتی عشق، داستان پین باهیس
این سرگذشت بسیار است، با پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی زیبا و شجاع. او بین مخزن عشق زندگی می کرد، که| که |که به به او مرز داد و او را از دنیای زیبایی محروم.
- برخی روزها, حیله گر,پین باهیس را به مخزن جادویی برد و ایشان را تا آسمان زیبایی محروم.
- در این وضعیت, پین باهیس زندگی کرد.
ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / پین باهیس شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
جراحاتِ دفن شده ی دل
دلِ نازک| بهمحتاج به نگاه مهربان. هر نشان بر دل آن ، خفیف و عمقی. اما,در نگاهی دقیق، افراز مِهر از لبخند.
- تماس آن ، حجاب زخمها.
- دل| تار از غم.
دربا ، زخمی های پنهان دلگرمی میتوانند